فرهنگ رانندگی
به نام خدا، وبلاگ حامی کمپین خط و کمپین 60
فرهنگ رانندگی
به نام خدا، وبلاگ حامی کمپین خط و کمپین 60
قتل با چاشنی سرعت!
عجله و شتاب در رانندگی شما و چه بسا دیگران را به سوی مرگ رهنمون می کند! یک لحظه غفلت یک عمر پشیمانی !
تخلفاتی همچون عدم رعایت فاصله طولی، عدم استفاده از کلاه ایمنی، دنده عقب در بزرگراه، سرعت و سبقت غیرمجاز و... نقش مهمی در وقوع حوادث رانندگی اعم از جرحی، فوتی و خسارتی دارند!
منبع: https://www.isna.ir
بین خطوط برانیم، چرا و چگونه؟
نگارنده: مهندس مهدی مشک سار
مقدمه
سالهاست که مشکلی ما را به شدت آزار می دهد. وقت ما را تلف می کند و ذهن مان را آنقدر به خود مشغول و خسته می کند که تاب و تحمل کوچکترین حرفی را نداریم و از کوره در می رویم. ترافیک سنگین، مشکلی است که بدون آنکه بدانیم، در حال از پای در آوردن ماست. درست مثل قورباغه ای شده ایم که آرام آرام در حال آب پز شدن است و حتی به ذهنش نمی رسد که می تواند از آب جوش خود را نجات دهد و زنده بماند.
اگر زمانی را که در شهر های پر جمعیت در ترافیک سنگین از دست داده ایم را کار می کردیم، شاید اکنون یکی از ثروتمند ترین ها بودیم. اگر این زمان را صرف تفریح و شاد بودن کرده بودیم، مطمئنا اکنون موهای سفید و چین و چروک های صورت مان بسیار کمتر بود . اگر به حقیقت تاثیر منفی استرس و عوامل روحی و روانی بر روی سلامت جسم و روان اعتقاد داشته باشید، مطمئنا تصدیق می کنید که اگر بتوانیم با استرس کمتر رانندگی کنیم و مدام نگران برخورد با خودرو های دیگر نباشیم، مدت زمان بیشتری می توانیم سلامت جسممان را هم حفظ کنیم. چون قصد ندارم که از این نوشتار کتابی قطور ارائه دهم و از طرفی همگان ، حتی اگر در ظاهر منکر محاسن خوب رانندگی کردن هم باشند، می دانند که رانندگی اصولی بسیاری از مشکلات فعلی ما را حل می کند، مقدمه این نوشتار را طولانی نمی کنم؛ هرچند اگر بخواهیم در این مورد بنویسیم و بگوییم، شاید ده ها صفحه را به راحتی بتوان سیاه کرد و ساعت ها درباره آن سخن گفت.
چندی پیش مصاحبه مدیر محترم یکی از کانال های معروف در زمینه رانندگی بین خطوط را از رادیو گوش می کردم. یکی از سوالات مجری برنامه از ایشان این بود که آیا شما خودتان همیشه بین خطوط رانندگی می کنید؟ و جواب ایشان به نظرم خیلی قانع کننده نبود. اشاره ایشان به این حقیقت بود که سایر رانندگان اجازه رانندگی بین خطوط را نمی دهند. البته این حقیقت انکار ناپذیر است که خوب رانندگی کردن، کاملاً یک حرکت و کار گروهی است. اما ایمان دارم که اگر چند روش ساده را بکار ببریم، به راحتی می توانیم بین خطوط رانندگی کنیم؛ چنانچه پانزده سال است که شخصاً بین خطوط رانندگی می کنم و هیچ راننده ای نتوانسته من را مجبور به رانندگی از روی
خطوط نماید. همان موقع بود که تصمیم گرفتم این چند مورد ساده را که به تجربه و البته با منطق و بازدیدها یی که از چند کشور پیشرفته داشته ام، را به رشته تحریر درآورم. شاید عزیزانی با خواندن و البته بکار بستن آنها بتوانند بین خطوط رانندگی کنند و معتقدم اگر یک سوم رانندگان با اعتقاد راسخ، خود را ملزم به رانندگی بین خطوط بدانند، رانندگی از روی خطوط بی معنی خواهد شد و به طور خودکار، همه از بین خطوط رانندگی خواهند کرد. این موضوع را در بسیاری از مواقع با مشاهده رانندگی خودرو های اطرافم ، بار ها آزموده ام.در نوشتار حاضر، در ابتدا به صورت خیلی مختصر به چرایی رانندگی بین خطوط خواهیم پرداخت و در فصل بعدی، به راهکار های ساده ای خواهیم پرداخت که با کمک آنها بتوانیم بین خطوط برانیم و بین خطوط بمانیم و در مجموع رانندگی اصولی و بهتری داشته باشیم
چرا باید بین خطوط برانیم؟
شاید زیاد نیازی به وجود این فصل در این نوشتار نباشد و البته تاکید اصلی هم بر چگونگی رانندگی بین خطوط بوده و هست . چراکه به نظرم هر راننده ای به خوبی از مزایای رانندگی در بین خطوط آگاه است و می داند که اگر همه رانندگان از بین خطوط برانند، چقدر آسوده تر و با آرامش بیشتری رانندگی خواهیم کرد، تا چه اندازه می توان از رانندگی لذت برد، خودرو های امدادی چقدر سریعتر به مقصد خواهند رسید، چقدر زمان کمتری را در ترافیک خواهیم گذراند، تا چه میزان در مصرف سوخت صرفه جویی می گردد، چه میزان از تصادفات و خسارات بی مورد جلوگیری خواهد شد و ده ها مورد دیگر که مطمئنم از ذهن همه رانندگان می گذرد.
روزی را تصور کنید که از خانه بیرون می آیید و می بینید که همه رانندگان قوانین راهنمایی و رانندگی را به درستی و تمام و کمال رعایت می کنند. چنین روزی برای شخص من که آرزو است و مطمئنم که آرزویی است دست یافتنی! همه خودرو ها کاملاً بین خطوط می رانند، همه برای منحرف شدن از بین خطوط موجود، راهنما می زنند و رانندگان دیگر بجای راه ندادن به آنها، از سرعت خود می کاهند تا آن راننده بتواند خودرو خود را به فضای بین خطوط و جلوی آنها هدایت کند. در چنین روزی هیچگاه دلهره نخواهید دا شت که فا صله جانبی خودرو شما با خودروی دیگر خیلی کم شده و جایی برای فرار از سم ت دیگر هم برایتان باقی نگذاشته اند و ناگزیر از تصادفی هستید که اگر درآن خسارت جانی و بدنی نبینید، حداقل وقت و پولتان را تلف می کند! شاید اگر تصور کنیم فردی که در یک آمبولانسِ گرفتار شده در ترافیک سنگین با مرگ دست و پنجه نرم می کند، یکی از عزیزترین افراد زندگی ماست، دیگر هیچوقت خط اضطرار را برای چند دقیقه زودتر رسیدن و شاید به نظر خودمان زرنگی کردن! اشغال نکنیم. چگونه بین خطوط برانیم؟ هر راننده ای که حتی یک بار تلاش کرده باشد که بین خطوط رانندگی کند، این موضوع را تصدیق خواهد کرد که سایر رانندگان، اجازه این کار را نمی دهند و با نوع رانندگی و باوری که دارند، حتی اگر خیلی تلاش به رانندگی در بین خطوط داشته باشید، ممکن است نتیجه آن، تصادف و گرفتاری های بعدی آن باشد. با وجود این مساله، اگر چند تکنیک ساده را رعایت کنیم، خیلی راحت تر خواهیم توانست با کمترین مشکل بین خطوط برانیم. در ادامه، چند ترفند را با هم مرور خواهیم کرد.
بین هر دو خط، تنها یک خودرو
به طور حتم، این مورد با اهمیت ترین موردی است که باید جهت رانندگی بین خطوط در نظر گرفته شود. این موضوع از چند جهت حائز اهمیت می باشد که تمامی موارد مهم در آن باید مد نظر قرار گیرد. اولین مورد این است که مهم نیست فاصله بین خطوط چقدر می باشد؛ تنها مساله مهم این است که تحت هر شرایطی نباید بیش از یک خودرو بین دو خط قرار گیرند. بسیاری از رانندگان، در سرعت های پایین و ترافیک سنگین، این موضوع را به طور کلی فراموش می کنند و خودرو خود را در کنار خودرو موجود بین دو خط جای می دهند. اگرچه که خط کشی اصولی گذرگاه ها می تواند به طور چشم گیری از ایجاد این خطای رانندگی پیشگیری کند، اما حتی اگر بین دو خط جای چندین خودرو هم باشد، ورود خودرو دوم یک خطای رانندگی است و نباید اتفاق بیفتد. برای جلوگیری از بوجود آمدن این خطا، اول باید مراقب باشیم که خودمان مرتکب این خطا نشویم و در ثانی باید به گونه ای رانندگی کنیم که در حالت عادی جایی برای ورود خودرو دوم بین دو خطی که خودروی ما بین آنها در حرکت است، نباشد. در حقیقت، کنار رفتن و به اصطلاح راه دادن به خودروی دیگر در ترافیک سنگین، نه مرام و معرفت است و نه مردانگی و القابی از این قبیل! تنها یک خطای رانندگی است و آن هم از بزرگترین خطا های ممکن. تنها در یک صورت شما موظفید خودروی دیگری را در کنار خودرو خود پذیرا باشید و آن هم زمانی است که صدای خودرو امدادی و یا پلیس را می شنوید. در این صورت باید بسته به موقعیت خودرو امدادی به منتها الیه چپ یا راست متمایل شوید و به آن اجازه عبور دهید.
عبور از خط اضطرار ممنوع!
طراحی معابر یاید به گونه ای صورت پذیرد که حداقل دو متر از عرض معبر به خط اضطرار تخصیص یابد. خط اضطرار علاوه بر اینکه جهت عبور وسایل نقلیه امدادی مورد استفاده قرار می گیرد، جهت توقف موقت خودرو های دارای اشکال فنی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. همانطور که ملاحظه می کنید، در صورت خالی باقی گذاشتن خط اضطرار، این خط باعث روان تر شدن ترافیک و جلوگیری از ایجاد گره ترافیکی می گردد. اما در صورت عبور از این باند به طور معمول، نه تنها کمکی به روانی ترافیک نمی کند، بلکه خود تبدیل به معضلی بزرگ می گردد. به این صورت که با اضافه کردن یک باند، در اولین تقاطع ورودی، باعث ایجاد گره ترافیکی شده و ترافیک سنگینی را ایجاد می نماید. باید مراقب باشیم که هیچگاه و تحت هیچ شرایطی وارد خط اضطرار نشویم. حتی اگر خیلی عجله داریم و باند اضطرار به شدت وسوسه کننده است. همیشه به یاد داشته باشیم که انسانها از قانون طبعیت می کنند و خود را تسلیم قانون می دانند و دنبال دیگران رفتن ، تنها در در کوه و صحرا و بین گوسفندان مجاز است. پس اگر دیدیم که راننده ای مقابل چشمان ما از باند اضطرار عبور می کند، سطح خود را پایین نمی آوریم و قانون را رعایت می کنیم. چون ما گوسفند نیستیم ! متاسفانه در این مورد ما نمی توانیم از ورود سایر خودرو ها به خط اضطرار جلوگیری کنیم و این کار باید با نصب دوربین های ثبت تخلف توسط پلیس انجام شود. مطمئنا سختگیری پلیس در ثبت و اعمال جرائم رانندگی، باعث می شود افرادی که قانون را رعایت می کنند، احساس نکنند که چیزی را از دست داده اند و همچنین قانون گریزان و خلاف کاران، احساس زرنگی نخواهند کرد.
باند اشغال را بشناسیم!
اگر خودرویی قسمتی از یک باند را اشغال کرده است، کل آن باند را اشغال شده فرض کنیم. در این صورت مجاز نیستیم وارد باند اشغال شویم. در چنین مواردی باید به خودروی اشغال کننده باند مجال دهیم تا یا باند را به طور کامل اشغال کند و یا باند را به طور کامل آزاد نماید. مهم ترین زمانی که باید از این قاعده استفاده کنیم، در زمان ورود خودرو ها از فرعی به گذرگاه اصلی است. در این موقعیت، اشتباه ترین حرکت ممکن، جای گیری در کنار خودرویی است که در ترافیک سنگین و یا نیمه سنگین وارد گذرگاه اصلی می شود. و حرکت صحیح، استفاده از ترمز و راه دادن به خودرویی است که از باند فرعی وارد شده و قسمتی از باند را اشغال کرده است. این نکته را نباید فراموش کنیم که طبق قوانین فعلی، حق تقدم با خودرویی است که در گذرگاه اصلی در حال عبور است و طبعا این خودرو می تواند از حق خود استفاده کرده و به خودرویی که از خط فرعی قصد ورود دارد، راه ندهد. ( این قانون اشکالاتی دارد و در بسیاری از کشور ها جایگزین مناسب تری پیدا کرده است) اما یکی از نکاتی که شاید در کمتر فرهنگی تعریف شده باشد، اولویت دادن به دیگران در عبور از در می باشد که در فرهنگ ما به شدت رایج است. اما اصلا مشخص نیست که چرا اثری از این فرهنگ صحیح در رانندگی ما به چشم نمی خورد. اما اگر سعی کنیم کمی از خود گذشتگی در رانندگی هم داشته باشیم، خواهیم توانست رانندگی بسیار با آرامش تر و
ترافیک روان تری داشته باشیم. در مثال بالا، راه حل درست، استفاده از تکنیک زیپ می باشد که در ادامه توضیح داده می شود.
قواعد تغییر باند را رعایت کنیم
رعایت قواعد تغییر باند در رانندگی بین خطوط بسیار مهم است. متاسفانه این قواعد در رانندگی فعلی ما ایرانیان نه تنها جایی ندارد، که به طور کلی شناخته شده هم نیست. بارها رانندگانی را دیده ام که از راه رانندگی امرار معاش می کنند اما با این قواعد کاملا بیگانه بوده اند و حتی برخی قواعدی اشتباه را برای خود فرض می دانستند. در این جا، به مرور این قواعد می پردازیم و سعی خواهیم کرد که در رانندگی خود از آنها عدول نکنیم. اولین موضوعی که باید در نظر داشته باشیم این است که اولویت و حق تقدم با خودروی سمت چپ است. به این ترتیب، در صورتی که ما خودروی سمت راست هستیم و مشاهده می کنیم که خودروی سمت چپ راهنمای راست می زند، موظفیم که سرعت را کم کنیم و به آن خودرو اجازه اشغال باند را در مقابل خود بدهیم. برخی فکر می کنند که اگر تمایل به راه دادن نداشته باشند، می توانند به خودروی سمت چپ راه ندهند که این طرز فکر کاملا اشتباه بوده و تخلف محسوب می شود. از این موضوع مهمتر اینکه سبقت از راست در هر صورت ممنوع است و در صورتی که سبقت از راست خودرویی باشد که راهنمای راست می زند، می توان گفت که خلاف مضاعف اتفاق افتاده و عامل بسیاری از تصادفات همین مورد می باشد. بنابراین اگر در حال حرکت از باند منتها الیه راست می باشیم، موظفیم به تمام خودرو هایی که راهنمای راست می زنند راه بدهیم و با ترمز به آنها اجازه اشغال باند و در فضای جلوی خودروی خود بدهیم. در صورتی که قصد سبقت از آن خودرو را داشته باشیم، باید بعد از اشغال باند توسط آن خودرو، راهنمای چپ بزنیم و در صورت خالی بودن باند چپ، از آن خودرو سبقت بگیریم. از سوی دیگر، با توجه به اینکه حق تقدم با خودروی سمت چپ است، در صورتی که خودروی ما در سمت راست قرار گرفته و به هر دلیلی تمایل به اشغال باند سمت چپ داریم، باید تمایل به تغییر باند را به اطلاع خودروی در حال حرکت در باند چپ برسانیم ( با استفاده از راهنما) و در صورتی که راننده این خودرو اجازه اشغال باند را به ما داد، ما می توانیم با احتیاط، باند سمت چپ را اشغال و در جلوی خودروی مذکور جای گیری کنیم. البته در اینچنین موقعیت هایی است که باز هم کمی از خودگذشتگی و انسانیت جایگاه خود را در رانندگی نشان می دهد.
استفاده از تکنیک زیپ در تقاطع های همگرا
شاید یکی از بحرانی ترین مواقع در هنگام رانندگی، زمانی باشد که ما در مسیر مستقیم در ترافیک سنگین در حرکت هستیم و در حال نزدیک شدن به یک تقاطع همگرا می باشیم که در آن یک یا دو ردیف اتومبیل در حال ورود به بزرگراه یا جاده اصلی می باشند. در حال حا ضر، اتفاقی که می افتد این ا ست که ما شین های در حال حرکت در م سیر ا صلی، به چپ متمایل می شوند و اتومبیل های ورودی نیز یک ردیف جدید را تشکیل می دهند و کلاً رانندگی بین خطوط را فراموش می کنند. چاره کار در چنین مواقعی این است که اتومبیل های در حال حرکت در لین کند رو مسیر اصلی، اندکی از سرعت خود بکاهند و یکی در میان به خودرو های مسیر فرعی ورودی ، اجازه جای گیری در مسیر (لین) کند رو را بدهند. این جای گیری، کاملاً مشابه جای گیری دندانه های زیپ لباس در هنگام بسته شدن می باشد. در صورت استفاده از این تکنیک، هیچگاه انحراف به چپ پیش نخواهد آمد و رانندگان نیز ناچار به راندن از روی خطوط و افزایش تعداد ردیف های خودرو نمی شوند. البته این مورد پیش نیازهایی دارد که یکی از مهمترین آنها، یک ردیف بودن خودرو های ورودی به مسیر اصلی می باشد که متاسفانه بسیاری از مواقع رعایت نمی گردد و در حقیقت، بیش از یک خودرو بین دو خط مسیر ورودی قرار دارند که کار را بسیار پیچیده می نماید.
منبع : khatcampaign@
سالهاست که مشکلی ما را به شدت آزار می دهد. وقت ما را تلف می کند و ذهن مان را آنقدر به خود مشغول و خسته می کند که تاب و تحمل کوچکترین حرفی را نداریم و از کوره در می رویم. ترافیک سنگین، مشکلی است که بدون آنکه بدانیم، در حال از پای در آوردن ماست. درست مثل قورباغه ای شده ایم که آرام آرام در حال آب پز شدن است و حتی به ذهنش نمی رسد که می تواند از آب جوش خود را نجات دهد و زنده بماند.
اگر زمانی را که در شهر های پر جمعیت در ترافیک سنگین از دست داده ایم را کار می کردیم، شاید اکنون یکی از ثروتمند ترین ها بودیم. اگر این زمان را صرف تفریح و شاد بودن کرده بودیم، مطمئنا اکنون موهای سفید و چین و چروک های صورت مان بسیار کمتر بود . اگر به حقیقت تاثیر منفی استرس و عوامل روحی و روانی بر روی سلامت جسم و روان اعتقاد داشته باشید، مطمئنا تصدیق می کنید که اگر بتوانیم با استرس کمتر رانندگی کنیم و مدام نگران برخورد با خودرو های دیگر نباشیم، مدت زمان بیشتری می توانیم سلامت جسممان را هم حفظ کنیم. چون قصد ندارم که از این نوشتار کتابی قطور ارائه دهم و از طرفی همگان ، حتی اگر در ظاهر منکر محاسن خوب رانندگی کردن هم باشند، می دانند که رانندگی اصولی بسیاری از مشکلات فعلی ما را حل می کند، مقدمه این نوشتار را طولانی نمی کنم؛ هرچند اگر بخواهیم در این مورد بنویسیم و بگوییم، شاید ده ها صفحه را به راحتی بتوان سیاه کرد و ساعت ها درباره آن سخن گفت.
چندی پیش مصاحبه مدیر محترم یکی از کانال های معروف در زمینه رانندگی بین خطوط را از رادیو گوش می کردم. یکی از سوالات مجری برنامه از ایشان این بود که آیا شما خودتان همیشه بین خطوط رانندگی می کنید؟ و جواب ایشان به نظرم خیلی قانع کننده نبود. اشاره ایشان به این حقیقت بود که سایر رانندگان اجازه رانندگی بین خطوط را نمی دهند. البته این حقیقت انکار ناپذیر است که خوب رانندگی کردن، کاملاً یک حرکت و کار گروهی است. اما ایمان دارم که اگر چند روش ساده را بکار ببریم، به راحتی می توانیم بین خطوط رانندگی کنیم؛ چنانچه پانزده سال است که شخصاً بین خطوط رانندگی می کنم و هیچ راننده ای نتوانسته من را مجبور به رانندگی از روی
خطوط نماید. همان موقع بود که تصمیم گرفتم این چند مورد ساده را که به تجربه و البته با منطق و بازدیدها یی که از چند کشور پیشرفته داشته ام، را به رشته تحریر درآورم. شاید عزیزانی با خواندن و البته بکار بستن آنها بتوانند بین خطوط رانندگی کنند و معتقدم اگر یک سوم رانندگان با اعتقاد راسخ، خود را ملزم به رانندگی بین خطوط بدانند، رانندگی از روی خطوط بی معنی خواهد شد و به طور خودکار، همه از بین خطوط رانندگی خواهند کرد. این موضوع را در بسیاری از مواقع با مشاهده رانندگی خودرو های اطرافم ، بار ها آزموده ام.در نوشتار حاضر، در ابتدا به صورت خیلی مختصر به چرایی رانندگی بین خطوط خواهیم پرداخت و در فصل بعدی، به راهکار های ساده ای خواهیم پرداخت که با کمک آنها بتوانیم بین خطوط برانیم و بین خطوط بمانیم و در مجموع رانندگی اصولی و بهتری داشته باشیم
چرا باید بین خطوط برانیم؟
شاید زیاد نیازی به وجود این فصل در این نوشتار نباشد و البته تاکید اصلی هم بر چگونگی رانندگی بین خطوط بوده و هست . چراکه به نظرم هر راننده ای به خوبی از مزایای رانندگی در بین خطوط آگاه است و می داند که اگر همه رانندگان از بین خطوط برانند، چقدر آسوده تر و با آرامش بیشتری رانندگی خواهیم کرد، تا چه اندازه می توان از رانندگی لذت برد، خودرو های امدادی چقدر سریعتر به مقصد خواهند رسید، چقدر زمان کمتری را در ترافیک خواهیم گذراند، تا چه میزان در مصرف سوخت صرفه جویی می گردد، چه میزان از تصادفات و خسارات بی مورد جلوگیری خواهد شد و ده ها مورد دیگر که مطمئنم از ذهن همه رانندگان می گذرد.
روزی را تصور کنید که از خانه بیرون می آیید و می بینید که همه رانندگان قوانین راهنمایی و رانندگی را به درستی و تمام و کمال رعایت می کنند. چنین روزی برای شخص من که آرزو است و مطمئنم که آرزویی است دست یافتنی! همه خودرو ها کاملاً بین خطوط می رانند، همه برای منحرف شدن از بین خطوط موجود، راهنما می زنند و رانندگان دیگر بجای راه ندادن به آنها، از سرعت خود می کاهند تا آن راننده بتواند خودرو خود را به فضای بین خطوط و جلوی آنها هدایت کند. در چنین روزی هیچگاه دلهره نخواهید دا شت که فا صله جانبی خودرو شما با خودروی دیگر خیلی کم شده و جایی برای فرار از سم ت دیگر هم برایتان باقی نگذاشته اند و ناگزیر از تصادفی هستید که اگر درآن خسارت جانی و بدنی نبینید، حداقل وقت و پولتان را تلف می کند! شاید اگر تصور کنیم فردی که در یک آمبولانسِ گرفتار شده در ترافیک سنگین با مرگ دست و پنجه نرم می کند، یکی از عزیزترین افراد زندگی ماست، دیگر هیچوقت خط اضطرار را برای چند دقیقه زودتر رسیدن و شاید به نظر خودمان زرنگی کردن! اشغال نکنیم. چگونه بین خطوط برانیم؟ هر راننده ای که حتی یک بار تلاش کرده باشد که بین خطوط رانندگی کند، این موضوع را تصدیق خواهد کرد که سایر رانندگان، اجازه این کار را نمی دهند و با نوع رانندگی و باوری که دارند، حتی اگر خیلی تلاش به رانندگی در بین خطوط داشته باشید، ممکن است نتیجه آن، تصادف و گرفتاری های بعدی آن باشد. با وجود این مساله، اگر چند تکنیک ساده را رعایت کنیم، خیلی راحت تر خواهیم توانست با کمترین مشکل بین خطوط برانیم. در ادامه، چند ترفند را با هم مرور خواهیم کرد.
بین هر دو خط، تنها یک خودرو
به طور حتم، این مورد با اهمیت ترین موردی است که باید جهت رانندگی بین خطوط در نظر گرفته شود. این موضوع از چند جهت حائز اهمیت می باشد که تمامی موارد مهم در آن باید مد نظر قرار گیرد. اولین مورد این است که مهم نیست فاصله بین خطوط چقدر می باشد؛ تنها مساله مهم این است که تحت هر شرایطی نباید بیش از یک خودرو بین دو خط قرار گیرند. بسیاری از رانندگان، در سرعت های پایین و ترافیک سنگین، این موضوع را به طور کلی فراموش می کنند و خودرو خود را در کنار خودرو موجود بین دو خط جای می دهند. اگرچه که خط کشی اصولی گذرگاه ها می تواند به طور چشم گیری از ایجاد این خطای رانندگی پیشگیری کند، اما حتی اگر بین دو خط جای چندین خودرو هم باشد، ورود خودرو دوم یک خطای رانندگی است و نباید اتفاق بیفتد. برای جلوگیری از بوجود آمدن این خطا، اول باید مراقب باشیم که خودمان مرتکب این خطا نشویم و در ثانی باید به گونه ای رانندگی کنیم که در حالت عادی جایی برای ورود خودرو دوم بین دو خطی که خودروی ما بین آنها در حرکت است، نباشد. در حقیقت، کنار رفتن و به اصطلاح راه دادن به خودروی دیگر در ترافیک سنگین، نه مرام و معرفت است و نه مردانگی و القابی از این قبیل! تنها یک خطای رانندگی است و آن هم از بزرگترین خطا های ممکن. تنها در یک صورت شما موظفید خودروی دیگری را در کنار خودرو خود پذیرا باشید و آن هم زمانی است که صدای خودرو امدادی و یا پلیس را می شنوید. در این صورت باید بسته به موقعیت خودرو امدادی به منتها الیه چپ یا راست متمایل شوید و به آن اجازه عبور دهید.
عبور از خط اضطرار ممنوع!
طراحی معابر یاید به گونه ای صورت پذیرد که حداقل دو متر از عرض معبر به خط اضطرار تخصیص یابد. خط اضطرار علاوه بر اینکه جهت عبور وسایل نقلیه امدادی مورد استفاده قرار می گیرد، جهت توقف موقت خودرو های دارای اشکال فنی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. همانطور که ملاحظه می کنید، در صورت خالی باقی گذاشتن خط اضطرار، این خط باعث روان تر شدن ترافیک و جلوگیری از ایجاد گره ترافیکی می گردد. اما در صورت عبور از این باند به طور معمول، نه تنها کمکی به روانی ترافیک نمی کند، بلکه خود تبدیل به معضلی بزرگ می گردد. به این صورت که با اضافه کردن یک باند، در اولین تقاطع ورودی، باعث ایجاد گره ترافیکی شده و ترافیک سنگینی را ایجاد می نماید. باید مراقب باشیم که هیچگاه و تحت هیچ شرایطی وارد خط اضطرار نشویم. حتی اگر خیلی عجله داریم و باند اضطرار به شدت وسوسه کننده است. همیشه به یاد داشته باشیم که انسانها از قانون طبعیت می کنند و خود را تسلیم قانون می دانند و دنبال دیگران رفتن ، تنها در در کوه و صحرا و بین گوسفندان مجاز است. پس اگر دیدیم که راننده ای مقابل چشمان ما از باند اضطرار عبور می کند، سطح خود را پایین نمی آوریم و قانون را رعایت می کنیم. چون ما گوسفند نیستیم ! متاسفانه در این مورد ما نمی توانیم از ورود سایر خودرو ها به خط اضطرار جلوگیری کنیم و این کار باید با نصب دوربین های ثبت تخلف توسط پلیس انجام شود. مطمئنا سختگیری پلیس در ثبت و اعمال جرائم رانندگی، باعث می شود افرادی که قانون را رعایت می کنند، احساس نکنند که چیزی را از دست داده اند و همچنین قانون گریزان و خلاف کاران، احساس زرنگی نخواهند کرد.
باند اشغال را بشناسیم!
اگر خودرویی قسمتی از یک باند را اشغال کرده است، کل آن باند را اشغال شده فرض کنیم. در این صورت مجاز نیستیم وارد باند اشغال شویم. در چنین مواردی باید به خودروی اشغال کننده باند مجال دهیم تا یا باند را به طور کامل اشغال کند و یا باند را به طور کامل آزاد نماید. مهم ترین زمانی که باید از این قاعده استفاده کنیم، در زمان ورود خودرو ها از فرعی به گذرگاه اصلی است. در این موقعیت، اشتباه ترین حرکت ممکن، جای گیری در کنار خودرویی است که در ترافیک سنگین و یا نیمه سنگین وارد گذرگاه اصلی می شود. و حرکت صحیح، استفاده از ترمز و راه دادن به خودرویی است که از باند فرعی وارد شده و قسمتی از باند را اشغال کرده است. این نکته را نباید فراموش کنیم که طبق قوانین فعلی، حق تقدم با خودرویی است که در گذرگاه اصلی در حال عبور است و طبعا این خودرو می تواند از حق خود استفاده کرده و به خودرویی که از خط فرعی قصد ورود دارد، راه ندهد. ( این قانون اشکالاتی دارد و در بسیاری از کشور ها جایگزین مناسب تری پیدا کرده است) اما یکی از نکاتی که شاید در کمتر فرهنگی تعریف شده باشد، اولویت دادن به دیگران در عبور از در می باشد که در فرهنگ ما به شدت رایج است. اما اصلا مشخص نیست که چرا اثری از این فرهنگ صحیح در رانندگی ما به چشم نمی خورد. اما اگر سعی کنیم کمی از خود گذشتگی در رانندگی هم داشته باشیم، خواهیم توانست رانندگی بسیار با آرامش تر و
ترافیک روان تری داشته باشیم. در مثال بالا، راه حل درست، استفاده از تکنیک زیپ می باشد که در ادامه توضیح داده می شود.
قواعد تغییر باند را رعایت کنیم
رعایت قواعد تغییر باند در رانندگی بین خطوط بسیار مهم است. متاسفانه این قواعد در رانندگی فعلی ما ایرانیان نه تنها جایی ندارد، که به طور کلی شناخته شده هم نیست. بارها رانندگانی را دیده ام که از راه رانندگی امرار معاش می کنند اما با این قواعد کاملا بیگانه بوده اند و حتی برخی قواعدی اشتباه را برای خود فرض می دانستند. در این جا، به مرور این قواعد می پردازیم و سعی خواهیم کرد که در رانندگی خود از آنها عدول نکنیم. اولین موضوعی که باید در نظر داشته باشیم این است که اولویت و حق تقدم با خودروی سمت چپ است. به این ترتیب، در صورتی که ما خودروی سمت راست هستیم و مشاهده می کنیم که خودروی سمت چپ راهنمای راست می زند، موظفیم که سرعت را کم کنیم و به آن خودرو اجازه اشغال باند را در مقابل خود بدهیم. برخی فکر می کنند که اگر تمایل به راه دادن نداشته باشند، می توانند به خودروی سمت چپ راه ندهند که این طرز فکر کاملا اشتباه بوده و تخلف محسوب می شود. از این موضوع مهمتر اینکه سبقت از راست در هر صورت ممنوع است و در صورتی که سبقت از راست خودرویی باشد که راهنمای راست می زند، می توان گفت که خلاف مضاعف اتفاق افتاده و عامل بسیاری از تصادفات همین مورد می باشد. بنابراین اگر در حال حرکت از باند منتها الیه راست می باشیم، موظفیم به تمام خودرو هایی که راهنمای راست می زنند راه بدهیم و با ترمز به آنها اجازه اشغال باند و در فضای جلوی خودروی خود بدهیم. در صورتی که قصد سبقت از آن خودرو را داشته باشیم، باید بعد از اشغال باند توسط آن خودرو، راهنمای چپ بزنیم و در صورت خالی بودن باند چپ، از آن خودرو سبقت بگیریم. از سوی دیگر، با توجه به اینکه حق تقدم با خودروی سمت چپ است، در صورتی که خودروی ما در سمت راست قرار گرفته و به هر دلیلی تمایل به اشغال باند سمت چپ داریم، باید تمایل به تغییر باند را به اطلاع خودروی در حال حرکت در باند چپ برسانیم ( با استفاده از راهنما) و در صورتی که راننده این خودرو اجازه اشغال باند را به ما داد، ما می توانیم با احتیاط، باند سمت چپ را اشغال و در جلوی خودروی مذکور جای گیری کنیم. البته در اینچنین موقعیت هایی است که باز هم کمی از خودگذشتگی و انسانیت جایگاه خود را در رانندگی نشان می دهد.
استفاده از تکنیک زیپ در تقاطع های همگرا
شاید یکی از بحرانی ترین مواقع در هنگام رانندگی، زمانی باشد که ما در مسیر مستقیم در ترافیک سنگین در حرکت هستیم و در حال نزدیک شدن به یک تقاطع همگرا می باشیم که در آن یک یا دو ردیف اتومبیل در حال ورود به بزرگراه یا جاده اصلی می باشند. در حال حا ضر، اتفاقی که می افتد این ا ست که ما شین های در حال حرکت در م سیر ا صلی، به چپ متمایل می شوند و اتومبیل های ورودی نیز یک ردیف جدید را تشکیل می دهند و کلاً رانندگی بین خطوط را فراموش می کنند. چاره کار در چنین مواقعی این است که اتومبیل های در حال حرکت در لین کند رو مسیر اصلی، اندکی از سرعت خود بکاهند و یکی در میان به خودرو های مسیر فرعی ورودی ، اجازه جای گیری در مسیر (لین) کند رو را بدهند. این جای گیری، کاملاً مشابه جای گیری دندانه های زیپ لباس در هنگام بسته شدن می باشد. در صورت استفاده از این تکنیک، هیچگاه انحراف به چپ پیش نخواهد آمد و رانندگان نیز ناچار به راندن از روی خطوط و افزایش تعداد ردیف های خودرو نمی شوند. البته این مورد پیش نیازهایی دارد که یکی از مهمترین آنها، یک ردیف بودن خودرو های ورودی به مسیر اصلی می باشد که متاسفانه بسیاری از مواقع رعایت نمی گردد و در حقیقت، بیش از یک خودرو بین دو خط مسیر ورودی قرار دارند که کار را بسیار پیچیده می نماید.
منبع : khatcampaign@